نگاهی به الگوی توسعه اقتصادی کره جنوبی بر پایه قدرت نرم
تاریخ انتشار: ۲۰ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۱۵۰۴۱
امروزه دیگر قدرت سخت بهتنهایی منافع کشورها را تأمین نمی‌کند. کشورها و بخصوص قدرت‌های جهانی با مفهومی به‌نام قدرت نرم روبه‌رو هستند
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، سامان فریدونی* پژوهشگر اندیشکده دیپلماسی اقتصادی: امروزه دیگر قدرت سخت بهتنهایی منافع کشورها را تأمین نمی‌کند. کشورها و بخصوص قدرت‌های جهانی با مفهومی به‌نام قدرت نرم روبه‌رو هستند؛ این مفهوم از سال ٢٠٠۴ توسط جوزف نای مطرح شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
قدرت نرم بنا‌بر تعریف جوزف نای عبارت است از: توانایی یک کشور در اینکه بتواند دیگران را با جذب و الهام‌بخشی، نه با تهدید و اجبار، به خواسته‌های خود راغب کند. کشورهای توسعه یافته به قدرت نرم به‌عنوان ابزاری برای گسترش و حفظ قدرت خود در جهان می‌نگرند؛ زیرا این مفهوم به‌شدت تأثیر مثبتی بر روی تصویر و جاذبه آنها در بین مردم دیگر کشورها دارد. تصویر و ادراک مناسب نزد مردم دیگر کشورها که از آن با‌عنوان برند ملی یاد می‌شود نقش مهمی در تأمین اهداف و برنامه‌های قدرت‌ها در سطح جهانی دارد.
قدرت نرم بر برند ملی کشورها بسیار مؤثر است. برخی از کشورهای توسعه یافته از قدرت نرم برای دست‌یابی به برند ملی مناسب و درنهایت رسیدن به توسعه و قدرت استفاده کرده‌اند. در این یادداشت با رویکردی تحلیلی و مقایسه‌ای به دنبال بررسی توسعه برپایه قدرت نرم و نقش آن در رشد کشورهای درحال توسعه هستیم؛ در این میان سعی می‌شود نقش برندملی در توسعه نیز مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور کره‌جنوبی که یکی از کشورهای موفق در این حوزه است را بررسی می‌کنیم.
کره‌جنوبی از جنگ تا هالیو
نام کره‌جنوبی امروزه با پاپ کره‌ای، درام کره‌ای و... گره خورده است. جالب است بدانید که این کشور تا ۷۰ سال پیش کشوری جنگ‌زده، فقیر و عقب‌مانده بود. کره‌جنوبی جنگ ویران‌گر کره را تجربه کرده و محل بازی ابرقدرت‌های جنگ سرد بوده است. این کشور جنگ‌زده که روزگاری نه‌چندان دور برای بقا با انبوهی از مشکلات دست و پنجه نرم می‌کرد، امروزه یکی از کشورهای توسعه یافته و مهم جهان است. با بررسی روند توسعه کره‌جنوبی به نقش پررنگ عوامل فرهنگی پی می‌یریم. این کشور با استفاده از قدرت نرم و ایجاد یک تصویر و ادراک مناسب از خود در نزد مردم سایر کشورها به این سطح توسعه رسیده است. کره‌جنوبی در منطقه شرق آسیا رقبای زیادی دارد؛ همسایه شمالی‌اش از لحاظ نظامی، ژاپن از لحاظ اقتصادی و چین از لحاظ تمدنی و... بر این کشور برتری دارند. در چنین شرایطی کره‌جنوبی محور توسعه خود را قدرت نرم قرار داد. فرآیند توسعه براساس قدرت نرم در کره‌جنوبی با هالیو گره خورده است.
هالیو یا موج کره‌ای، اصطلاحی است که برای بیان محبوبیت بین‌المللی محصولات فرهنگی کره جنوبی مانند موسیقی، فیلم، سریال، مد و... به کار می‌رود.
این اصطلاح در دهه ۱۹۹۰ میلادی توسط روزنامه‌نگاران چینی برای توصیف استقبال گسترده از محصولات فرهنگی کره جنوبی در چین و سایر کشورهای آسیایی ابداع شد. هالیو به عنوان یک ابزار قدرت نرم برای دیپلماسی فرهنگی کره جنوبی نقش مهمی در افزایش رشد اقتصادی، تقویت برند ملی و ارتقای اعتبار بین‌المللی کره جنوبی داشته است.
دلایل اصلی ایجاد هالیو و رشد فراگیر آن حمایت همه جانبه دولت، رفع سانسور‌ها و محدودیت‌ها و نهادسازی مستحکم است.
هالیو از دهه ١٩٩٠ و با رواج موسیقی و سریال‌های کره‌ای در کشورهای آسیایی شکل گرفت. در دهه ۲۰۰۰ میلادی، با موفقیت‌های بیشتری که در زمینه‌های فیلم، موسیقی و مد کسب شد، هالیو به یک پدیده جهانی تبدیل شد. در این دهه محصولات فرهنگی کره بازار‌های جدیدی را در اروپا، آمریکا و آفریقا به خود جذب کرد. سرانجام در دهه ۲۰۱۰ میلادی این پدیده به اوج خود رسید. با رشد فناوری اطلاعات و ارتباطات و شبکه‌های اجتماعی، هالیو به یک جنبش فرهنگی چندجانبه تبدیل شد که در بسیاری از زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی تأثیرگذار است. (Arash bidellah khani, ۲۰۱۹)
توسعه کره‌جنوبی با استفاده از هالیو و قدرت نرم
هالیو یکی از عوامل مهم توسعه کره‌جنوبی در سطح اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است. در سطح اقتصادی این پدیده با افزایش صادرات محصولات فرهنگی و غیرفرهنگی رشد اقتصادی این کشور را تحریک کرده است. کالا‌های کره‌ای نزد مردم از محبوبیت خاصی برخوردار هستند؛ این محبوبیت ناشی از برندملی کره‌جنوبی است. در واقع این کشور با ایجاد یک اثر سینرژیک بین محصولات فرهنگی و غیرفرهنگی خود ارزش افزوده و تنوع اقتصادی خود را افزایش داده است. (Minsung Kim, ۲۰۲۲)
در سطح سیاسی و نظامی نیز هالیو به‌عنوان یک ابزار قدرت نرم برند ملی کره جنوبی را تقویت کرده و از این طریق نفوذ سیاسی و نظامی کره‌جنوبی را در منطقه و جهان گسترش داده است. کره‌جنوبی در منطقه‌ای قرار دارد که پر از مدعیان قدرتمند است. کره‌شمالی که همواره تهدیدی برای این کشور است، از لحاظ قدرت سخت و نظامی بسیار فراتر از کره‌جنوبی است. ژاپن به‌عنوان یک قدرت اقتصادی و فناورانه عظیم در این منطقه رقیبی بزرگ برای کره‌جنوبی است. چین نیز به‌عنوان بزرگترین و مؤثرترین بازیگر جهانی بعد از ایالات‌متحده در منطقه جنوب شرقی آسیا حضور دارد. با وجود چنین رقبای قدرت‌مندی امکان ظهور و رشد برای کره‌جنوبی در عرصه‌های مذکور بسیار سخت و دور از ذهن بود. این کشور، اما مبنای رشد و توسعه خود را قدرت نرم گذاشت؛ قدرت نرمی که موجب ایجاد تصویری قابل احترام و اعتماد از کره‌جنوبی نزد دیگر کشورها گردید. امروزه کره‌جنوبی با استفاده از برند ملی خود در سطح جهان اثر‌گذاری دارد؛ به‌عنوان مثال کره جنوبی به حل برخی از مناقشات و تنش‌های منطقه‌ای در سال‌های اخیر کمک کرده است؛ بنابراین برند ملی کره‌جنوبی با افزایش اعتماد و همکاری بین این کشور و کشورهای دیگر، به توسعه روابط دوجانبه و چندجانبه کره جنوبی در همه بخش‌های نظامی، سیاسی و اقتصادی کمک کرده است.
رهیافت اقتصادی برندملی کره‌جنوبی
ایجاد یک اثر سینرژیک بین محصولات فرهنگی و غیرفرهنگی مهم‌ترین تأثیر برند ملی بر توسعه اقتصادی این کشور بوده است. محصولات فرهنگی و غیرفرهنگی کره جنوبی با هم تعامل و تأثیر متقابل دارند. این امر باعث افزایش ارزش و جذابیت هر دو می‌شود. از طرفی محصولات فرهنگی با ارائه یک تجربه جامع و متنوع، باعث افزایش تقاضا برای محصولات غیرفرهنگی کره جنوبی مانند خودرو، لوازم الکترونیک، لوازم و... می‌شوند. از طرف دیگر نیز محصولات غیرفرهنگی کره جنوبی با ارائه کیفیتی بالا و قیمتی مناسب، باعث افزایش اعتماد و وفاداری مشتریان به محصولات فرهنگی این کشور می‌شوند.
در این فرآیند نقش چائبول‌ها بسیار مهم است. چائبول‌ها شرکت‌های بزرگ خصوصی کره جنوبی هستند که در چندین صنعت و بخش فعالیت دارند. آنها نقش مهمی در توسعه اقتصادی و صنعتی این کشور دارند. برخی از معروف‌ترین چائبول‌ها عبارتند از سامسونگ، هیوندای، ال‌جی، اس‌کی و دایو که امروزه در بازار‌های جهانی حضور دارند. برند ملی کره‌جنوبی یکی از عوامل مؤثر در تاسیس و توسعه چائبول‌ها بوده است. از یک سو، دولت با حمایت از صنایع اولویت‌دار و تخصیص منابع کمیاب به این صنایع، شرایط را برای رشد و گسترش چائبول‌ها فراهم کرده است. از سوی دیگر، چائبول‌ها از برند ملی کره‌جنوبی به‌عنوان عامل افزایش اعتبار و جذابیت محصولات خود استفاده می‌کنند. چائبول‌ها از این طریق توانسته‌اند بازار‌های جهانی را به خود جذب کنند و ارزش افزوده بالایی را برای کشور ایجاد کنند.
نقش چائبول‌ها در توسعه برند ملی کره‌جنوبی نیز قابل انکار نیست. چائبول‌ها با توسعه پژوهش و نوآوری، محصولات و خدمات با کیفیتی را در بازار جهانی تولید و ارائه می‌کنند؛ این محصولات به برند ملی کره‌جنوبی اعتبار و شهرت می‌بخشد. چائبول‌ها علاوه بر این، با ایجاد ارتباط بین محصولات غیرفرهنگی و محصولات فرهنگی کره جنوبی، توانسته‌اند یک اثر سینرژیک را ایجاد کنند و از هر دو بهره ببرند. امروزه سامسونگ نماد پیشرفت و تحول کره‌جنوبی است؛ سامسونگ با ارائه محصولات با کیفیت توجه مردم جهان را به کره‌جنوبی جلب می‌کند. افزون بر این برند ملی کره‌جنوبی و قدرت نرم آن نظیر: فرهنگ، موسیقی، سینما و... نیز مردم جهان را به‌سوی محصولات سامسونگ و سایر چائبول‌ها سوق می‌دهد. این موضوع موجب سرمایه‌گذاری‌های گسترده چائبول‌ها در امور فرهنگی نظیر سینما و موسیقی به جهت توسعه برند ملی کره‌جنوبی شده است.
پیشنهاداتی برای ایران
ایران به عنوان یک قدرت منطقه‌ای باید با بهبود برند ملی خود مسیر توسعه اقتصادی را طی کند. در این تحقیق ما رویکرد‌هایی را استخراج کردیم که برای توسعه برند ملی و به دنبال آن اقتصاد ایران مناسب است. این راهکارها می‌توانند باعث افزایش ارزش و جذابیت برند ملی ایران شوند و در نتیجه منجر به توسعه اقتصادی و اجتماعی این کشور گردند. البته برای اجرای این راهکارها، لازم است که ایران با مواجهه با چالش‌ها و مشکلات داخلی و خارجی، راهبردهای مناسب و موثری را اتخاذ کند و از همکاری و هماهنگی بین نهاد‌های مختلف درگیر در برنامه برندسازی ملی کشور بهره ببرد.
١) ارتقای تصویر مثبت کشور از طریق تقویت هویت ملی و ارزش‌های فرهنگی ایران:. ایران یکی از کشور‌هایی است که دارای تاریخ، فرهنگ، هنر، ادبیات، علم و میراث انسانی بسیار غنی و ارزشمند است. این کشور می‌تواند با ارائه محصولات و خدمات فرهنگی خود، تصویری مثبت و جذاب از خود در ذهن مخاطبان جهانی بسازد و اعتماد و احترام آنها را به خود جلب کند. برای این منظور، لازم است که ایران با حمایت از تولید و ترویج محصولات فرهنگی خود، از فرهنگ مشترک و ارزش‌های سنتی خود استفاده کند و آنها را با مدرنیته و جهانی شدن سازگار کند.
ایران باید محتوای فرهنگی خود را در سطح داخلی و بین‌المللی حمایت کند. این موضوع برای کشوری با سابقه تاریخی و فرهنگی ایران بسیار کاربردی است؛ نمونه‌هایی از این مورد را میتوان در محبوبیت سریال‌هایی نظیر یوسف پیامبر و مختارنامه مشاهده کرد. این دو سریال نقش مهمی در توسعه برند ملی جمهوری اسلامی ایران داشته‌اند.
٢) توسعه صنایع اولویت‌دار و تخصیص منابع کمیاب به این صنایع: ایران با توجه به منابع طبیعی، جغرافیایی و انسانی خود، می‌تواند در برخی از صنایع مانند نفت و گاز، پتروشیمی، برق، فولاد، خودرو، فناوری اطلاعات و ارتباطات، بیوتکنولوژی، دارو و پزشکی، کشاورزی و غذا، صنایع دستی و گردشگری، مزیت رقابتی داشته باشد. برای این منظور، لازم است که ایران با سرمایه‌گذاری گسترده در زیرساخت‌ها، تحقیق و توسعه، آموزش و تربیت نیروی انسانی، تسهیلات مالی و تشویق صادرات، این صنایع را حمایت کند و توسعه دهد.
٣) توجه به نیاز‌ها و سلایق مشتریان جهانی: ایران با انجام مطالعات بازار و تحلیل رفتار مصرف‌کنندگان، می‌تواند محصولات و خدماتی را طراحی و تولید کند که به نیاز‌ها و سلایق مشتریان جهانی پاسخ دهد و ارزش افزوده بالایی را برای آنها ایجاد کند. برای این منظور، لازم است با استفاده از استراتژی‌های بازاریابی و ارتباطات مؤثر، محصولات و خدمات خود را به شیوه‌ای جذاب و متناسب با نیاز‌ها و سلایق مخاطبان جهانی ارائه کند.
نتیجه گیری
امروزه قدرت نرم یکی از مؤلفه‌های اصلی قدرت در جهان به‌حساب می‌آید؛ قدرتی که تکیه‌اش بر ابزار فرهنگی و هنری است. قدرت نرم می‌تواند موجب رشد و توسعه کشورها بشود به شرطی که منجر به ساخت برندملی مناسب برای آنها بشود. برندملی ادراک و تصویری است که دیگران از کشور مورد نظر دارند؛ تعاملات با آن کشور، جایگاهش در نظام بین الملل و حتی میزان استفاده از کالا‌های تولیدی آن به برندملی آن وابسته است. برندملی مناسب می‌تواند کشوری عقب‌مانده و جنگ‌زده را تبدیل به قدرتی منطقه‌ای و حتی جهانی کند. این الگو می‌تواند در کشورهای در حال توسعه مورد استفاده قرار بگیرد. باید توجه داشت که این الگو باید متناسب با شرایط و ویژگی‌های خاص هر کشور پیاده‌سازی شود که این مهم نیازمند تحقیق و پژوهش فراوان در این خصوص است.
کره‌جنوبی نمونه‌ای موفق در این زمینه به حساب می‌آید. این کشور با استفاده از قدرت نرم، برند ملی خود را ساخت؛ برندملی مثبت و فوق‌العاده‌ای که این کشور را تبدیل به بازیگری مؤثر و ویژه در افکار عمومی کرده است. این کشور سپس با پیوند زدن برند ملی به اقتصاد خود، به توسعه اقتصادی دست یافت. این الگوی توسعه اقتصادی مبتنی بر برندملی و قدرت نرم برای کشورهای در حال توسعه بسیار کاربردی است. ایران به‌عنوان کشوری با فرهنگ و تاریخ غنی می‌تواند از این الگو استفاده کند. کشورهای غربی تصویری نامطلوب از ایران خلق کرده‌اند؛ ایران با استفاده از این الگو علاوه بر بازسازی تصویر خود در اذهان مردم جهان می‌تواند به توسعه اقتصادی نیز برسد؛ البته این امر نیازمند تحقیق و پژوهش فراوان است؛ زیرا باید این الگو را متناسب با شرایط فرهنگی و اجتماعی ایران پیاده و اجرا کرد.
منابع:
۱. Carminati, D. (۲۰۲۲). Is south korea the new quintessential representation of soft power. Einternational relations.
۲. Gibson, J. (۲۰۲۰). How South Korean Pop culture can be a sourse of soft power. Carnegie.
۳. Kim, M. (۲۰۲۲). The grouth of south korean power. Air university.
۴. Korean soft power. (۲۰۲۲). Guardian.
۵. Office of the Historian. (۲۰۰۰). bandung conference. Office of the historian.
۶. soo, K. Y. (۲۰۲۳). Global rise of korean soft power. The Korea Times.
۷. Zhang, X. (۲۰۲۱, April ۸). The Korean Soft Power. Cuitural studies.
۸. همایش دولت شناسی. برندینگ و تصویرسازی ملت در کره جنوبی. (۲۰ اسفند ۱۳۹۸). آ. خانی
۹. نشریه مطالعات دولت پژوهی. نقش چائبول¬¬ها در توسعه اقتصادی کره جنوبی. (۲۰۲۲). مسلمی
۱۰. دنیای اقتصاد. (۲۰۲۳). نقش ساختاری چائبول‌ها
* سامان فریدونی؛ پژوهشگر اندیشکده دیپلماسی اقتصادی
انتشار یادداشت‌ها به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: اقتصاد کره جنوبی قدرت نرم بازار فرهنگی کره جنوبی محصولات فرهنگی توسعه برند ملی توسعه اقتصادی کره جنوبی کره جنوبی کره جنوبی باعث افزایش قدرت نرم عنوان یک نقش مهمی فرهنگی خود منطقه ای قدرت ها کره ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۱۵۰۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاخص شدت انرژی در کشور رو به افزایش است
محمد صادق مهرجو کارشناس انرژی در گفت و گو با خبر نگار مهر با اشاره به اینکه میزان تولید گاز در کشور ما به اندازه توانایی و سرمایه گذاری که تا کنون انجام شده است، گفت: بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ تنها در پارس جنوبی بالغ بر ۳۵ میلیارد دلار بالغ بر سرمایه گذاری انجام شده است و باید در نظر داشت که همه کشورها همه منابع را در اختیار ندارند و مسأله‌ای که وجود دارد منابع انرژی تجدید ناپذیر سقفی برای برداشت دارند.
وی ادامه داد: زمانی که بهره برداری از منابع آغاز می‌شود در دوره ابتدایی توسعه قرار می‌گیریم و پس از آن با تولید از میادین مختلف به دوره حداکثر تولید می‌رسیم، دوره حداکثر تولید را میتوان با تمهیداتی برای مدت زمان مشخصی نگه داشت و پس از آن دوران روع افت تولید آغاز می‌شود که ما در این دوران هستیم.
این کارشناس انرژی توضیح داد: بر اساس پیش بینی‌های شرکت توتال فرانسه در سال ۲۰۰۷ که م در ابتدای تولید فازهای مختلف پارس جنوبی قرار داشتیم و به حداکثر تولید نرسیده بودیم توتال بر روند تولید هر فاز تحقیقاتی کرد و بر اساس پیش بینی آنها از سال ۲۰۲۴ دوران شروع افت تولید است که کمکم نشانه‌های افت تولید نمایان می‌شود فاز ۱۱ به عنوان آخرین فازی که توسعه داده می‌شود و امکان توسعه در پارس جنوبی وجود ندارد
مهرجو خاطر نشان کرد: پارس جنوبی از این جهت حائز اهمیت است که ۷۰ درصد گاز کشور مربوط به این میدان است و مابقی میادین ۳۰ درصد تولید گاز را تشکیل می‌دهند و میتوان گفت که به حداکثر تولید در پارس جنوبی رسیده‌ایم و از این به بعد دوران شروع افت تولید است که نشانه‌های آن ظاهر شده است و علی الرغم اینکه فاز ۱۱ پارس جنوبی را توسعه دادیم و تولید قابل توجهی به تولید گاز اضافه شد، اما متأسفانه شاهد آن هستیم که سال گذشته با وجود توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی و به رقم تولید ۱۵ میلیون متر مکعب در روز رسید تفاوت آن‌چنانی در تولید این میدان احساس نشد و تقریباً به اندازه سال گذشته بود که نشان دهنده آن است که افت تولید در سایر فازها آغاز شده است.
به گفته وی به دوران تولید حداکثری در پارس جنوبی که تولید ۷۰ درصد گاز کشور را بر عهده دارد رسیده‌ایم و از این به بعد با بحران افت تولید مواجه خواهیم بود، که علت فشار افزایی همین است و برای مدیریت دوران افت تولید این اقدام را انجام می‌دهیم.
این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه گاز یک ثروت یک بار مصرف و تجدید ناپذیر است توضیح داد: با اتمام این انرژی امکان جایگزینی وجود ندارد به همین علت تبدیل به ثروت می‌شود و هزینه توسعه زیر ساخت‌ها می‌شود مانند برق، صنعت، کشاورزی و… که منجر به ایجاد ارزش افزوده اقتصادی باشد
وی ادامه داد: ما اندازه‌ای که می‌توانیم و مخازن استعداد دارند تولید وجود دارد البته ممکن است سرعت توسعه با کشورهای ترغیب کند تر باشد ولی این مساله اکنون هم وجود دارد به طوری که ما در پارس جنوبی از قطر تولید بیشتری داریم چرا زیرا مصرف بیشتری داریم
مهرجو با اشاره به مصرف بی رویه و بالا بودن شاخص شدت انرژی کشور نسبت به تمام دنیا و سایر کشورهای خاورمیانه، خاطر نشان کرد: در تمام کشورها شاخص شدت انرژی رو به کاهش است و یا ثابت است در حالی که در کشور ما رو به افزایش است که علت آن پایین بودن قیمت تمام شده انرژی در کشور ما نسبت به سایر کشورها است به همین دلیل کسی اهمیتی به بهینه سازی مصرف انرژی به خصوص در بخش‌های صنعتی نمی‌دهد
وی با بیان اینکه ما باید یک مدیریت متمرکز انرژی داشته باشیم تا بتوانیم سیاست گذاری متمرکز و تنظیم‌گری متمرکز در بخش‌های مختلف داشته باشیم توضیح داد: این مدیریت می‌تواند منجر به هماهنگی و بهینه سازی متمرکز می‌شود به عنوان مثال وزارت نفت که متولی امر تولید است نمی‌تواند در زمینه بهینه سازی سایر بخش‌های صنعتی و کشاورزی دخالتی داشته باشد به همین علت به نهادی فرا دست نیاز داریم که امکان کنترل و هماهنگی همه این نهادها را داشته باشد
این کارشناس انرژی اضافه کرد: متأسفانه شورای عالی انرژی کارکرد خود را از دست داده است زیرا مخصوص سیاست گذاری است و دخالتی در هماهنگی، تنظیم‌گری و بهینه سازی ندارد و ما نیاز داریم که دائماً رصد کنیم که چه میزان انرژی تولید می‌شود و به کدام بخش چه مقدار می‌دهیم و هر بخش چه مقدار بهینه سازی کردند و چه میزان هدر رفت انرژی وجود داشته است.
مهرجو با اشاره به اینکه علاوه بر مصرف بالای انرژی در کشور هدر رفت فراوانی وجود دارد، اضافه کرد: گازهای فلز مصرف گزافی داشته‌اند، نیروگاه‌های حرارتی راندمان بالایی نداریم و در بخش خانگی که ۴۵ درصد گاز کشور مصرف می‌شود بخاری‌های گازی راندمان بالایی ندارد اگر بتوانیم از بخاری‌ها با راندمان بالا استفاده کنیم تا حدی این مشکل مرتفع می‌شود که آن هم باید دولت سرمایه گذاری کند و به صورت اقساط ماهانه بر روی قبوض گاز هزینه آن را از مردم دریافت کند، به همین دلیل نیازمند یک نهاد فرا دستگاهی برای مدیریت بخش‌های مختلف هستیم.
کد خبر 6088962
سقوط مرگبار ون در محور صیدون به امامزاده عبدالله